Husari potjerali subotičke konje do Rajne

Husari potjerali subotičke konje do Rajne

Mutna povijest Subotice krije mnoge nepoznanice. Obzirom kako smo stoljećima na prostoru sudara i miješanja civilizacija, to i nije čudno

Nikola Perušić (SU&Surround) Kraj našeg grada dugo se nalaze granice ... Rimskog carstva i Avara te drugih barbara, takozvani limes, u novije doba „željezna zavjesa”, granica Istočnog bloka i tadašnje Jugoslavije, sada opet žičana barijera, granica Europske unije i non-EU.
A i u međuvremenu se mnogo toga dešavalo.

Kratka crtica iz povijesti kaže da je 1744. godine grad predao Feštetićevom puku (Regimen Fösteticsianum) 36 od ukupno 150 konja, koliko je bio obvezan dati.

Što je Feštetićev puk i tko je taj Feštetić kome je Subotica dala tolike konje?

Moguće je da se radi o K.U.K. Husarenregiment „Graf von Hadik” Nr. 3 koja je osnovana 1702. godine a čiji je komandir puka od 1742. godine po punoj tituli „Generalfeldwachtmeister Joseph Freiherr (seit 1749 Graf) Festetics de Tolna (Husaren-Regiment Tolna)” koji je pre te pozicije od 1733. godine bio komandir Prve regimente ovog puka.

Te 1744. godine brojala se četvrta godina rata za austrijsko naslijeđe, te godine bila je austrijska invazija Bavarske, njihov silazak na Rajnu. Možda su im zato trebali konji.

Josip/József Feštetić (1691-1757) istaknut je član ove značajne obitelji koja je 11. kolovoza 1746. godine stekla status ugarskog plemstva i naslov Feštetići od Tolne, prema svom posjedu u istoimenoj županiji u regiji Južno Zadunavlje. Josip je još prije toga stekao čin generala habsburške carske vojske i imao naslov austrijskog baruna. Njegovi pak sinovi Pavao (Pál) (1725-1782) i Dragutin/Károly (1733-1771) dobili su 5. studenog 1766. godine ugarsko grofovstvo.

Generacije Feštetića su u Mađarskoj napravile pravu renesansu, izgradili velelepni dvorac, utemeljili knjižnicu koja je sada najveća preostala vlastelinska knjižnica u Europi, utemeljili su poljoprivredni fakultet, lječilište-kupalište, muzej, gradili fantastične zgrade (jedinstvena lovačka kuća u obliku zvijezde), parkove, tiskare, vinske podrume i taverne...

S druge strane, mimo ogromne podrške kulturi bili su i surovi, naime kada je došlo do spora sa seljacima i podjeli grofovske i seoske zemlje, izbio je manji ustanak koji se završio umorstvom 12 seljaka.

Sve to nije baš dotaklo Suboticu, ali ova kratka povijesna crtica nas, eto, vraća u vrijeme kada je naš grad ipak bio provincija Europe.

A ta granica civilizacija i carstava nekada je označavala suvremeniju civilizaciju sa sjeverne, a nekada s južne strane.

Husari poterali subotičke konje do Rajne

Mutna istorija Subotice krije mnoge nepoznanice. S obzirom da smo vekovima na prostoru sudara i mešanja civilizacija, to i nije čudno

Nikola Perušić (SU&Surround) Kraj našeg grada dugo se nalaze granice ... Rimskog carstva i Avara te drugih varvara, takozvani limes, u novije doba „čelična zavesa”, granica Istočnog bloka i tadašnje Jugoslavije, sada opet žičana barijera, granica Evropske unije i non-EU.
A i u međuvremenu se mnogo toga dešavalo...

Kratka crtica iz istorije kaže da je 1744. godine grad predao Feštetićevom puku (Regimen Fösteticsianum) 36 od ukupno 150 konja, koliko je bio obavezan dati.

Šta je Feštetićev puk i ko je taj Feštetić kome je Subotica dala tolike konje?

Moguće je da se radi o K.U.K. Husarenregiment „Graf von Hadik” Nr. 3 koja je osnovana 1702. godine a čiji je komandir puka od 1742. godine po punoj tituli „Generalfeldwachtmeister Joseph Freiherr (seit 1749 Graf) Festetics de Tolna (Husaren-Regiment Tolna)” koji je pre te pozicije od 1733. godine bio komandir Prve regimente ovog puka.

Te 1744. godine brojala se četvrta godina za austrijsko nasleđe, te godine bila je austrijska invazija Bavarske, njihov silazak na Rajnu. Možda su im zato trebali konji.

Josip/József Feštetić (1691-1757) istaknut je član ove značajne porodice koja je 11. avgusta 1746. godine stekla status ugarskog plemstva i naslov Feštetići od Tolne, prema svom posedu u istoimenoj županiji u regiji Južno Zadunavlje. Josip je još prije toga stekao čin generala habsburške carske vojske i imao naslov austrijskog barona. Njegovi pak sinovi Pavao (Pál) (1725-1782) i Dragutin/Károly (1733-1771) dobili su 5. novembra 1766. godine ugarsko grofovstvo.

Generacije Feštetića su u Mađarskoj napravile pravu renesansu, izgradili velelepni dvorac, utemeljili biblioteku koja je sada najveća preostala vlastelinska biblioteka u Evropi, osnovali su poljoprivredni fakultet, lečilište-kupalište, muzej, gradili fantastične zgrade (jedinstvena lovačka kuća u obliku zvezde), parkove, štamparije, vinske podrume i taverne...

Sa druge strane, mimo ogromne podrške kulturi bili su i surovi, naime kada je došlo do spora sa seljacima i podeli grofovske i seoske zemlje, izbio je manji ustanak koji se završio ubistvom 12 seljaka.

Sve to nije baš dotaklo Suboticu, ali ova kratka istorijska crtica nas, eto, vraća u vreme kada je naš grad ipak bio provincija Evrope.

A ta granica civilizacija i carstava nekada je označavala savremeniju civilizaciju sa severne, a nekada sa južne strane.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tekst je deo projekta Afirmacija kulture dijaloga i tolerancije koji je sufinansirao Pokrajinski sekretarijat za obrazovanje, propise, upravu i nacionalne manjine – manjinske zajednice

Prilozi odražavaju stavove njihovih autora, a ne nužno i stavove redakcije ili Pokrajinskog sekretarijata